[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”3.22″ fb_built=”1″ _i=”0″ _address=”0″][et_pb_row _builder_version=”3.25″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” _i=”0″ _address=”0.0″][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” _i=”0″ _address=”0.0.0″ custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text _builder_version=”3.28″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” _i=”0″ _address=”0.0.0.0″]Πέραν από τα αμέτρητα είδη μουσικής που συναντάει κανείς, εντοπίζουμε και πολλές υποκατηγορίες αυτών των ειδών, που προκύπτουν από τον μουσικό τόνο του κάθε τραγουδιού. Αυτό επιτυγχάνεται χάρη στις νότες, μα συγκεκριμένα στον τρόπο με τον οποίο θα συνδυαστούν οι νότες, όπου και δημιουργούνται μουσικές ήρεμες για χαλάρωση, ξεσηκωτικές για διασκέδαση, λυπηρές, δυναμωτικές κ.α. Με τον ίδιο τρόπο που συνδέονται οι νότες στη μουσική, έτσι συνδέονται και τα ζώδια όπου άλλοτε φέρουν αρμονία και άλλοτε δυσαρμονία. Ο Γεράσιμος Καβάσιλας, μετά από έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι από την αρχαιότητα η αρμονία της μουσικής επιδρά στα άστρα, όπως παραθέτει στο παρακάτω απόσπασμα, από το βιβλίο του «Η Μουσική των Σφαιρών». Το απόσπασμα που ακολουθεί το έχουμε λάβει αυτούσιο από το βιβλίο του. Ο Marsilio Ficino (15ος αι.), σε επιστολή περί μουσικής θα δει στα κλάσματα της ψυχογονίας του Τιμαίου αρχαίες θεότητες που εκφράζουν τις μουσικές τους ιδιότητες: τη Μούσα Καλλιόπη στην αναλογία 2/1, την Αφροδίτη στην αναλογία 1 1/2 / 1 κ.ο.κ. Επιπλέον εντοπίζει τα αίτια της αρμονίας όχι μόνο στη φύση αλλά και στα άστρα.
Ξεκινώντας από τους Πυθαγόρειους βλέπει στις θέσεις των πλανητών, στα μεταξύ τους διαστήματα και στην αναλογία της μεταξύ τους κίνησης συνεχίζει παρατηρώντας ότι στον ζωδιακό κύκλο αν ξεκινήσει κανείς από το ζώδιο της κορυφής του και θελήσει να πορευθεί προς τα υπόλοιπα ανακαλύπτει ότι το δεύτερο ζώδιο αποκλίνει κατά κάποιον τρόπο του πρώτου, όπως και στις νότες η δεύτερη παρουσιάζει δυσαρμονία σε σχέση με την πρώτη. Η ασάφειά του Ficino μπορεί να μας δυσανασχετεί αλλά πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι έχει έναν ποιητικό τρόπο σκέψης ο οποίος ανακαλύπτει νοηματικές σχέσεις και αντιστοιχίες μεταξύ δεδομένων που πολύ πιθανόν να τον μοιράζεται και το ακροατήριό του.
Το τρίτο ζώδιο όμως, μας λέει ο Ficino, δημιουργεί μία ευνοϊκή αστρολογική όψη με το πρώτο όπως ακριβώς και η τρίτη νότα είναι αρμονική με την πρώτη. Το τέταρτο ζώδιο είναι και πάλι δυσαρμονικό αλλά λιγότερο και το ίδιο ισχύει και με την τέταρτη σε σχέση με την πρώτη νότα. Το πέμπτο είναι πάλι σε ευνοϊκή αστρολογική σχέση με το πρώτο και εδώ έχουμε την πέμπτη νότα να παρουσιάζει αντίστοιχες ποιότητες στη μουσική.
Η έκτη νότα παρουσιάζει ένα πρόβλημα στη σκέψη του Ficino καθώς ναι μεν στη μουσική χαρακτηρίζεται από μία «απαλή… εύθραυστη… συνήχηση» αλλά στην αστρολογία αυτή η όψη ασκεί κακή επιρροή. Για τον Ficino αυτό εξηγείται από το γεγονός πως η εν λόγω κακή επιρροή αφορά στο σώμα το οποίο, εφόσον εμποδίζει το νου από το να συλλάβει την αλήθεια, απομακρύνοντάς τον από τα ιδεατά προς τα αισθητά αποτελεί εμπόδιο, άρα η επιρροή αυτή ενάντια στο σώμα είναι στην πραγματικότητα υπέρ της ψυχής.
Ομοίως και η έβδομη νότα, όντας βίαιη, αντιστοιχεί σε μια αστρολογική επιρροή της όψης του έβδομου με το πρώτο ζώδιο που επίσης καλείται βίαιη. Το όγδοο ζώδιο και πάλι σχηματίζει μία όψη με το πρώτο που αφορούν στον θάνατο αλλά αντιστοιχία του με την όγδοη νότα που είναι αρμονική και πάλι εκφράζει την απελευθέρωση της ψυχής από τη «γήινη φυλακή» της. Το ένατο ζώδιο αναπαράγει τα θετικά της τρίτης νότας και στην αστρολογία εκφράζεται με την Παλλάδα Αθηνά, ενώ το δέκατο σχετίζεται με τη δυσαρμονική τέταρτη και ούτω καθεξής: το ενδέκατο ζώδιο την τρίτη και το δωδέκατο τη δυσαρμονία της δεύτερης σε σχέση με την πρώτη.
Το βιβλίο «Η Μουσική των Σφαιρών» του συγγραφέα Γεράσιμου Καβάσιλα μπορείτε να το βρείτε εδώ.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]